:::: ต้นกำเหนิดกอล์ฟ ::::
ไม่มีใครรู้แน่ชัดว่า กอล์ฟเริ่มต้นจากที่ใด บ้างก็ว่า เกมกอล์ฟเกิดขึ้นยุคมิดคีวาล โดยคนเลี้ยงแกะหวดลูกหินเล่นเพื่อฆ่าเวลา ขณะเลี้ยงแกะ บ้างก็ว่าเป็นเกมฆ่าเวลาชาวโฟลมมิสโบราณที่เล่นกันในอังกฤษในช่วงคริสต์ศตวรรษ ที่ 14 แต่ที่น่าจะเป็นที่สุดก็คือ กอล์ฟเป็นเกมของชาวดัตช์ที่เล่นกันในศตวรรษที่ 13 ซึ่งสะท้อนจากภาพเขียนเกี่ยวกับทิวทัศน์ต่างๆ ของชาวดัตช์ในศตวรรษที่ 16 ชาวดัตช์เล่นกอล์ฟ โดยใช้ไม้ตีลูกบอลโดยไม่ได้ตั้งใจให้ลงหลุม แต่ให้เข้าเป้าที่ต้องการ เช่น ประตูตึกต่างๆกอล์ฟมีการพัฒน์นาขึ้นในสกอตแลนด์ และเล่นกันตามชายฝั่งของประเทศจนกระทั้งในปี ค.ศ. 1457 ได้มีกฎห้ามเล่นกอล์ฟและฟุตบอล เพราะรบกวนการซ้อมยิงธนู ในสมัยนั้นการยิงธนูเป็นวิธีที่ชาวสกอตไล่ไม่ให้อังกฤษบุกรุกเขตแดน กอล์ฟยังเป็นเกมของชาวดัตช์และสกอต จนกระทั้งในสมัยพระเจ้าเจมส์ที่ 6 ของสกอตได้เป็นกษัตริย์ของอังกฤษ พระองค์จึงนำเกมกอล์ฟลงไปเล่นทางใต้ของลอนดอน มีสนามกอล์ฟ 7 หลุม ซึ่งผู้ดีชาวสกอตเล่นกอล์ฟที่ตนโปรดปรานได้ สนามกอล์ฟในสกอตแลนด์มีลักษณะคล้ายกับสนามปัจจุบันโดยเล่นกันในที่สาธารณะ ในปัจุบันหลายแห่งก็ยังเป็นเช่นนั้น สนามแบบนี้จะมี อุปสรรคธรรมชาติขวางกั้น มีทั้งหลุมกำแพง บางครั้งอาจต้องเล่นโดยขี่ม้าแข่งเล่นคริกเกต และปิดนิกไปด้วย มีการจ้างแคตดี้ไว้ช่วยในกิจกรรมอื่นๆ ไม่ใช่ไว้แบกถุงกอล์ฟ เพราะถุงกอล์ฟเพิ่งมีในปี 1870
สนามกอล์ฟมีลักษณะเป็นธรรมชาติมาก มีกระต่ายและแกะเท่านั้นที่ช่วยดูแล ไม่มีที่เป็นหลักเป็นฐาน เพียงแต่ตั้งตีห่างจากหลุมเดิม 2-3 ฟุตเป็นใช้ได้
กฎกติกาและสนามของสมาคมต่างๆ นั้นเริ่มมีมาตรฐานตามสมาคมนักกอล์ฟเซนต์ แอนดรูว์ โดยใช้สนาม 18 หลุม ก่อน ค.ศ. 1764 เซนต์ แอนดรูว์ มีสนามถึง 22 หลุม ในขณะที่สนามอื่นมีจำนวนหลุมแตกต่างกันไปมากบ้างน้อยบ้าง ตั้งแต่ 6 หลุมจนถึง 25 หลุม ในปี ค.ศ. 1858 ถึงได้มีการตกลงกันในเรื่องจำนวนหลุมเป็น 18 หลุม และสมาคมนักกอล์ฟเซนต์ แอนดรูว์ได้กลายเป็นราชสมาคมกอล์ฟเซนต์ แอนดรูว์ในปี ค.ศ. 1834
กอล์ฟมีการพัฒนาอย่างรวดเร็ว และมีการเล่นเป็นอาชีพในช่วงปี ค.ศ. 1800 เป็นต้นมา อลัน โรเบิร์ตสัน (Allan Robertson) นักกอล์ฟอาชีพที่ยิ่งใหญ่คนแรกสิ้นชีวิตในปี ค.ศ. 1858 เชื่อกันว่าการเสียชีวิตของเขากระตุ้นให้มีการแข่งขันกอล์ฟอาชีพเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1860 ที่เมืองเพรสต์วิก เพื่อแสะหาแชมเปี้ยนนักกอล์ฟอาชีพคนใหม่แห่งชาติต่อไป
การแข่งขันที่เพรสต์วิกเป็นสำหรับนักกอล์ฟสมัครเล่นด้วยในปี ค.ศ. 1861 จึงได้มีการแข่งขันกอล์ฟชิงแชมเปี้ยนสำหรับมือสมัครเล่นด้วย ในปี ค.ศ. 1863 นั้นมีเงินรางวัลให้ 10 ปอนด์ ทอม มอร์ริส ซีเนียร์ ชนะการแข่งขันกอล์ฟโอเพ่นแชมเปี้ยนชิพสำหรับมือสมัครเล่นถึงสามสมัยติดต่อกัน และในปี ค.ศ. 1868 ทอม มอร์ริส จูเนียร์ ลูกชายวัยรุ่งก็คว้ารางวัลติดต่อกันถึง 3 ปีซ้อน ทอม มอร์ริสจึงเก็บถ้วยรางวัลไว้ การแข่งขันหยุดชะงักไป 1 ปี เพื่อทำถ้วยรางวัลใหม่เป็นรูปเหยือก ทอมก็ยังได้รับถ้วยรางวัลนี้เป็นครั้งที่4
จากนั้นกอล์ฟก็มีวิวัฒนาการมาเรื่อยจนถึงปัจุบัน ไม่เคยมีใครคาดคิดมาก่อนว่าการแข่งขันที่มีเงินรางวัลเพียง 10 ปอนด์ ในการชิงแชมเปี้ยนชิพครั้งแรกจะทำให้นักกอล์ฟเป็นมหาเศรษฐีได้เพียงข้างคืน อย่างเช่น วูส์นาม ซึ่งได้รางวัลจากการแข่งขันกอล์ฟทัวร์นาเมนท์ในแอฟริกา ได้ถึงล้านเหรียญเมื่อปี ค.ศ. 1987
ที่มา ::: http://www.thaigolfguru.com/article/view.aspx?Article_id=132
ไม่มีใครรู้แน่ชัดว่า กอล์ฟเริ่มต้นจากที่ใด บ้างก็ว่า เกมกอล์ฟเกิดขึ้นยุคมิดคีวาล โดยคนเลี้ยงแกะหวดลูกหินเล่นเพื่อฆ่าเวลา ขณะเลี้ยงแกะ บ้างก็ว่าเป็นเกมฆ่าเวลาชาวโฟลมมิสโบราณที่เล่นกันในอังกฤษในช่วงคริสต์ศตวรรษ ที่ 14 แต่ที่น่าจะเป็นที่สุดก็คือ กอล์ฟเป็นเกมของชาวดัตช์ที่เล่นกันในศตวรรษที่ 13 ซึ่งสะท้อนจากภาพเขียนเกี่ยวกับทิวทัศน์ต่างๆ ของชาวดัตช์ในศตวรรษที่ 16 ชาวดัตช์เล่นกอล์ฟ โดยใช้ไม้ตีลูกบอลโดยไม่ได้ตั้งใจให้ลงหลุม แต่ให้เข้าเป้าที่ต้องการ เช่น ประตูตึกต่างๆกอล์ฟมีการพัฒน์นาขึ้นในสกอตแลนด์ และเล่นกันตามชายฝั่งของประเทศจนกระทั้งในปี ค.ศ. 1457 ได้มีกฎห้ามเล่นกอล์ฟและฟุตบอล เพราะรบกวนการซ้อมยิงธนู ในสมัยนั้นการยิงธนูเป็นวิธีที่ชาวสกอตไล่ไม่ให้อังกฤษบุกรุกเขตแดน กอล์ฟยังเป็นเกมของชาวดัตช์และสกอต จนกระทั้งในสมัยพระเจ้าเจมส์ที่ 6 ของสกอตได้เป็นกษัตริย์ของอังกฤษ พระองค์จึงนำเกมกอล์ฟลงไปเล่นทางใต้ของลอนดอน มีสนามกอล์ฟ 7 หลุม ซึ่งผู้ดีชาวสกอตเล่นกอล์ฟที่ตนโปรดปรานได้ สนามกอล์ฟในสกอตแลนด์มีลักษณะคล้ายกับสนามปัจจุบันโดยเล่นกันในที่สาธารณะ ในปัจุบันหลายแห่งก็ยังเป็นเช่นนั้น สนามแบบนี้จะมี อุปสรรคธรรมชาติขวางกั้น มีทั้งหลุมกำแพง บางครั้งอาจต้องเล่นโดยขี่ม้าแข่งเล่นคริกเกต และปิดนิกไปด้วย มีการจ้างแคตดี้ไว้ช่วยในกิจกรรมอื่นๆ ไม่ใช่ไว้แบกถุงกอล์ฟ เพราะถุงกอล์ฟเพิ่งมีในปี 1870
สนามกอล์ฟมีลักษณะเป็นธรรมชาติมาก มีกระต่ายและแกะเท่านั้นที่ช่วยดูแล ไม่มีที่เป็นหลักเป็นฐาน เพียงแต่ตั้งตีห่างจากหลุมเดิม 2-3 ฟุตเป็นใช้ได้
กฎกติกาและสนามของสมาคมต่างๆ นั้นเริ่มมีมาตรฐานตามสมาคมนักกอล์ฟเซนต์ แอนดรูว์ โดยใช้สนาม 18 หลุม ก่อน ค.ศ. 1764 เซนต์ แอนดรูว์ มีสนามถึง 22 หลุม ในขณะที่สนามอื่นมีจำนวนหลุมแตกต่างกันไปมากบ้างน้อยบ้าง ตั้งแต่ 6 หลุมจนถึง 25 หลุม ในปี ค.ศ. 1858 ถึงได้มีการตกลงกันในเรื่องจำนวนหลุมเป็น 18 หลุม และสมาคมนักกอล์ฟเซนต์ แอนดรูว์ได้กลายเป็นราชสมาคมกอล์ฟเซนต์ แอนดรูว์ในปี ค.ศ. 1834
กอล์ฟมีการพัฒนาอย่างรวดเร็ว และมีการเล่นเป็นอาชีพในช่วงปี ค.ศ. 1800 เป็นต้นมา อลัน โรเบิร์ตสัน (Allan Robertson) นักกอล์ฟอาชีพที่ยิ่งใหญ่คนแรกสิ้นชีวิตในปี ค.ศ. 1858 เชื่อกันว่าการเสียชีวิตของเขากระตุ้นให้มีการแข่งขันกอล์ฟอาชีพเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1860 ที่เมืองเพรสต์วิก เพื่อแสะหาแชมเปี้ยนนักกอล์ฟอาชีพคนใหม่แห่งชาติต่อไป
การแข่งขันที่เพรสต์วิกเป็นสำหรับนักกอล์ฟสมัครเล่นด้วยในปี ค.ศ. 1861 จึงได้มีการแข่งขันกอล์ฟชิงแชมเปี้ยนสำหรับมือสมัครเล่นด้วย ในปี ค.ศ. 1863 นั้นมีเงินรางวัลให้ 10 ปอนด์ ทอม มอร์ริส ซีเนียร์ ชนะการแข่งขันกอล์ฟโอเพ่นแชมเปี้ยนชิพสำหรับมือสมัครเล่นถึงสามสมัยติดต่อกัน และในปี ค.ศ. 1868 ทอม มอร์ริส จูเนียร์ ลูกชายวัยรุ่งก็คว้ารางวัลติดต่อกันถึง 3 ปีซ้อน ทอม มอร์ริสจึงเก็บถ้วยรางวัลไว้ การแข่งขันหยุดชะงักไป 1 ปี เพื่อทำถ้วยรางวัลใหม่เป็นรูปเหยือก ทอมก็ยังได้รับถ้วยรางวัลนี้เป็นครั้งที่4
จากนั้นกอล์ฟก็มีวิวัฒนาการมาเรื่อยจนถึงปัจุบัน ไม่เคยมีใครคาดคิดมาก่อนว่าการแข่งขันที่มีเงินรางวัลเพียง 10 ปอนด์ ในการชิงแชมเปี้ยนชิพครั้งแรกจะทำให้นักกอล์ฟเป็นมหาเศรษฐีได้เพียงข้างคืน อย่างเช่น วูส์นาม ซึ่งได้รางวัลจากการแข่งขันกอล์ฟทัวร์นาเมนท์ในแอฟริกา ได้ถึงล้านเหรียญเมื่อปี ค.ศ. 1987
ที่มา ::: http://www.thaigolfguru.com/article/view.aspx?Article_id=132
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น